جمعیت شهر لردگان از سال 1335 تا 1395 در طول شصت سال نزدیک به پنجاه برابر شده و وسعت آن نیز به همین مقیاس افزایش یافته و لردگان به سرعت از یک روستا به شهری کوچک و از یک شهر کوچک به شهری متوسط تبدیل شده است و با توجه به وجود بیش از 360 روستا با جمعیتی بالغ بر 200 هزار نفر در حاشیه آن و ویژگی مهاجرپذیری لردگان، این روند رو به رشد همچنان ادامه دارد. الحاق روستاهای شیرانی، جلیل آباد، خاردان و حاجی آباد به شهر نیز هم سبب گسترش عرضی شهر شده و هم به واسطه بافت متفاوت و ناکارآمد این روستاها کالبد ناهمگون و نامتوازنی را برای لردگان امروز رقم زده است. در این میان مدیریت شهری 50 هزار نفری با وسعت عرضی زیاد و بافت ناهمگون و ناکارآمد بخصوص در حاشیه، کار پیچیده و دشواری است که ضمن نیاز به اتخاذ تدابیر ویژه مدیریتی، همراهی و همدلی شهروندان را می طلبد. گسترش فرهنگ شهروندی و شهرنشینی، پیروی از ضوابط و مقررات شهرسازی، همکاری با نیروهای خدمات شهر در حفظ پاکیزگی شهر، انتقال دغدغه ها، انتقادات و مشکلات به صورتی منطقی و دلسوزانه، پرداخت به موقع عوارض شهرداری که منبع اصلی درآمد این ارگان جهت انجام خدمات عمرانی و زیباسازی است، همه و همه مسئولیتهایی است که هر شهروند لردگانی بر دوش خود حس می کند. بدون شک مجموعه مدیریت شهری هم باید همگام با مردم با ایجاد تحول در رویکردها و ساختار خود مسیر لردگان را به سمت شهری آباد، شهری امن و شهری شاد هموار نماید. در دوره جدید مدیریت شهری سعی بر این است تا با استفاده از نظرات و ایده های نخبگان و صاحب نظران لردگانی و استفاده از روش های علمی، با تلاش شبانه روزی زمینه را برای ایجاد تحول مثبت در لردگان فراهم شود. به امید لردگانی آباد...
هیچ وقت به گمان اینکه وقت دارید ننشینید زیرا در عمل خواهید دید که همیشه وقت کم و کوتاه است.
